بیابان (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «بیابان» است. ۱ - معنی بیابانبيابان در اصل «بى‌آبان» يعنى بى‌آب شونده بوده و عبارت است از دشت و صحراى بى‌آب و علف. [۱]
ر. ك: لغت‌نامه، ج ۳، ص ۴۴۶۲، «بيابان».
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «برّ»، «تيه»، «قيعه»، «واد غير ذى‌زرع» و آنچه بر بيابان دلالت مى‌كند استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطبنیاسرائیل در بیابان (قرآن)، بیابان‌های قوم عاد (قرآن)، تبدیل به بیابان (قرآن)، تشنگی در بیابان (قرآن)، سراب در بیابان (قرآن)، سکونت در بیابان (قرآن)، عبور از بیابان (قرآن)، موسی در بیابان (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۳۷، برگرفته از مقاله «بیابان». رده‌های این صفحه : بیابان | موضوعات قرآنی
|